အတိတ္ေမ့သြားတဲ့အခ်စ္

လူတိုင္းဖြဲ႕သီေနတဲ့  အခ်စ္

တကယ္အစစ္က

အရႈပ္အရွင္းေတြနဲ႔

ေဒါသေတြ ေပါက္ကြဲ .. ေမာဟေတြ ဖံုးလႊမ္း

ခပ္ပါးပါးေလးေတာင္ အရိပ္မထင္ခဲ့ဘူး ....

အလြဲသံုးစားလုပ္ေနလိုက္ၾကတာ

အဂတိေတြလိုက္စားေနလိုက္ၾကတာ

အခ်စ္ကို သက္ေသျပဳေနလိုက္ၾကတာ

အခ်စ္ ကေတာင္မွ

သူ႕ကိုသူ ေမ့လို႔  မာယာေတြထဲမွာေပ်ာ္ေနတယ္ .....

 By (မင္းေနေ၀း)

တစ္ခါတစ္ရံ

ဒီကဗ်ာအတြက္ ေနာက္ေက်ာရိုးတစ္ေခ်ာင္းအပိုေဆာင္ထားေပးပါ

ကာလံေဒသံေရြးျပီး မ်က္ႏွာပိုးမေသတတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္နဲ႔
ရထားအတူစီးရသလိုေပါ့
နဲနဲခ်ဥ္မယ္ နဲနဲလည္း ခါးမယ္ ....

တစ္ရံတစ္ခါက စရမွာပဲ

ကာရံညီညီေလးေတြနဲ႔ စကားအထအနေကာက္
အခ်စ္လို႔ လိုရာေတြးျပီး ေဘးကင္းကင္းေနခဲ့တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို ရီၾကမလား

သင္သိလိုရာသိ ႏိုင္ျပီဆိုျပီး
ကြန္ပ်ဴတာကိုဖြင့္ မသင္ရတဲ့ အဌာရသ ပညာေတြ နဲ႔
နယ္ေျမသစ္ေတြ ထြန္က်ဴးမိတာ ... အဲ့တာ အခ်စ္တဲ့

နဲနဲခ်ဳိတယ္ နဲနဲခါးတယ္ ...

တစ္ရက္တာ အလြမ္းကို ကဗ်ာေရးေနတယ္ မေႏွာက္ယွက္ၾကပါနဲ႔
ရင္ခြင္ကို ငံု႕အေျပာ ... ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေႏြးျမသြားေစတယ္ ....
ေကာင္မေလး  မင္းဘာလုပ္ေနတာလည္း .....

ကဲဘာမ်ားေျပာခ်င္ၾကေသလည္း
ေတြးခ်င္ရာေတြး  ေရးခ်င္တာေရး
အတၱေတြ စာစီျပေနတယ္ ....  နားလည္ေပးမည့္သူရွာရင္းနဲ႔ ...

သူလိုငါလိုပဲ ကဗ်ာအဆံုးသတ္မယ္ ..

ေကာင္မေလးေရ ...  ေကာင္မေလးေရ
ဒီရင္ခြင္မွာ မင္းနာမည္ေတြ ထံုသင္း
အခ်စ္ေတြ ျဖစ္ေနလိုက္တာမ်ား ... ငါ့ဆိုတဲ့  ငါ့ကိုေတာင္ေမ့လို႕႔ ....

အလြမ္းခ်စ္

ငါ့ရဲ႕ အတၱေတြကိုပဲ ပ်က္ရယ္ျပဳလိုက္ပါ .....

အခ်စ္ကို ရယူျခင္းလို႔ပဲ ခံယူတတ္တဲ့ ခပ္အအ လူတစ္ေယာက္
မင္းရဲ႕ သမိုင္းထဲမွာေတာ့  ဒါ .. ဟာသတစ္ခုေနမွာေပါ့
ပစ္ပယ္လိုက္ပါ ခ်စ္သူ .....

ေသြးေအးလြန္းတဲ့ မင္းရဲ႕ေဘးမွာ ထိုင္ေနရံုနဲ႔တင္
ငါ့ ႏွလံုးသားေတြရပ္တန္႔
ဒီ .. မ်က္ရည္ေတြပဲ က်ဆင္း ... ရင္တြင္း ဖြဲ႕ ...

အဆင္မေျပတာေတြ ထပ္ေပါင္း
ငါတို႕ႏွစ္ဦး ေပါင္းျခင္းကိုက .. အဆင္မေျပျခင္းတဲ့လား
ထားပါေလ ... ငါက
အဆင္မသင့္စြာပဲ   ခ်စ္တယ္ .....

တစ္သက္လံုး  .......  တစ္သက္လံုးသာ ...
မင္းေဘးအနား ခ်စ္သူဆို
ဒီႏွလံုးသားနဲ႔ေျပာမယ္
လြမ္းျပီး ခ်စ္ရပါတယ္   ခ်စ္သူရယ္ ....




မင္းေနေ၀း

ကၽြန္ေတာ္

အၾကိမ္ၾကိမ္

ဒုစရိုက္နဲ႔ မုသာ၀ါဒေတြ အလြတ္က်က္

ငါ့ကိုယ္ငါ ဘာမွန္းေတာင္ မခ်ျပတတ္ေတာ့ဘူး

ေသခ်ာတယ္

ငါ့ဘ၀ ကိုက ငါနဲ႔ ဖီလာေနသလို

ခံစားခ်က္ခ်င္း တူေနတယ္ ...

ႏွစ္နားညီရဲ႕ အစြန္းတစ္ဖက္

၁။ ခတၱာ နင္ စဥ္းစားပါ...

... ႏြယ္ေနတဲ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးရဲ႕
.... ေႏွာင္ဖြဲ႔ တည္ရွိျခင္းဆိုတာ
.... ႏွလံုးသား ေစစားခ်က္သက္သက္လို႔ နင္ထင္ျမင္ေနခဲ့သလား ...

ျမတ္ႏိုးျခင္း အတြက္ ခ်ဳပ္တည္းထားခဲ့ဖူးတဲ့ တဒဂၤ ဆိုတာ
ဒီဘ၀တစ္သက္တာမွာ ေနာင္တဆိုတာ ျဖစ္တည္ခဲ့ရိုးမွန္ရင္
အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြအတြက္ ငါ့မွာ အျပစ္ရွိပါတယ္ ...

... ဒါေပမယ့္လည္းေလ
.... သံုးနားညီျခင္းသီအိုရီက ႏွလံုးသားေရးရာမွာ ညီမွ်ျခင္းခ်ခဲ့လို႔လား
.... ႏွစ္နားညီေနမွေတာ့ အစြန္းထြက္က ငါပါ
.... လာပါလို႔ မဆိုၾကပါနဲ႔ ...

၂။ ခတၱာ ေရ ...

အခ်ိန္ကာလဆိုတာ လြမ္းတတ္သူေတြက ပိုတြက္ခ်က္ၾကရပါတယ္
တစ္စစီ စုတ္ျဖဲေနတဲ့ လက္အစံုမွာ ရင္ခြင္ကို ပံုအပ္ရသလို
နာက်င္ေၾကကြဲရပါတယ္ ..

 ... ပိုျပီးေတာ့ ၀မ္းနည္းရပါတယ္ နင္ ငါ့အနားမွာ မရွိျခင္းအတြက္
.... ခက္ခဲျခင္းဆိုတာေတြ ေန႔တိုင္းေတြ႕ေနရတယ္
.... တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ေတာ့ ကုန္သြားခဲ့ၾကတာပဲ
.... ဒီ ႏွလံုးသားကို တိုက္စားျပီးေတာ့ေပါ့

ဒီလိုပါပဲေလ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားမိသူအတြက္
ဒဏ္ရာနက္နက္တစ္ခ်က္ဆိုတာ အေပါ့ပါဆံုး ျပစ္ဒဏ္တစ္ခုလိုပါပဲ ...
ခ်စ္၍ ခံစားရပါတယ္ ...

၃။ ေမ့ပစ္ဖို႔မလိုတဲ့ အရာ ပါ ... ခတၱာ ......

.....ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာမစိုက္ပဲရွင္သန္ေနတဲ့
.......ႏွစ္ရွည္ပင္တစ္မ်ဳိးပါ
......... ေရေလာင္း ေပါင္းသင္ဖို႔သတိမရလည္း .......
.... လြမ္းစြတ္ျခင္းနဲ႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနအံုးမွာပါ ....







မင္းေနေ၀း 

ေႏြ ျပီးရင္ ေႏြ

ေႏြ ျပီးရင္ ေႏြ












ရင္ခြင္တစ္ဖက္ျခားမွာ
အေရွ႕အေနာက္ ကာရံေတြ စီးေမွ်ာေနလို႔
အခ်စ္ကို မ်က္ႏွာ သစ္ ဖြင့္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး

မိုးတစ္ပြင့္ စြတ္စိုခ်င္စိတ္နဲ႔
လူးလြန္႔မိတဲ့ အဆိပ္ရိုင္း ပန္းတစ္ပြင့္ဆိုေတာ့လည္း
အနားသတ္ေတြက ယဥ္ေက်းခဲ့မွာ မဟုတ္သလို
လွပခဲ့မွာလည္း မဟုတ္ဘူး ...

သိလိုရာ သိပါေစေတာ့ဆိုျပီး တံခါးဖြင့္ျပ
လမ္းညႊန္ျပနဲ႔
ဒီ ရင္ခြင္ျပတိုက္ေတာင္ အေတာ္အသင့္ (အမွန္က အေတာ္ေလးကို)
ေဟာင္ႏြမ္းသလိုလို ျဖစ္ေနျပီ ...

မလြယ္တာ ခက္လို႔တဲ့
အမွန္တရားဆိုတာ အမွန္အတိုင္းေျပာလို႔မရတဲ့အရာ
ခ်စ္တယ္ေျပာရင္ ယံုတယ္ေျပာမွာတဲ့လား ...

ဒီေနရာက ယံုတတ္သူမ်ား မလာရတဲ့ေနရာမွမဟုတ္တာ ....

ခမ္းေျခာက္ေနခဲ့လို႔ စြတ္စိုခ်င္တာပါ
အနမ္းေရတစ္စက္ ဆိုလည္း
တစ္သက္စာ အတြက္လို႔ မွတ္ယူပါရေစေတာ့ေလ .....



မင္းေနေ၀း

အန​မ​္း​မီး

အန​မ​္း​တစ္ခု​တို​င​္း​မွာ

ေ​မး​ခြ​န​္းေ​တြ​နဲ​႔



ေ​တြေ​၀ေ​န​တဲ့ မီး​ေ​တာက္တစ္ခု

ေ​လာင္က​ၽြ​မ​္း​မိ​တို​င​္း​လ​ည​္း ေ​ပး​ဆ​ပ​္ျ​ခ​င​္း​သက္သ​က​္

မ​င​္း မီး​ၫွိ​ခဲ့​တဲ့​အခ်ိန္တို​င​္း ....

မေ​ၾ​က​မ​နပ္နဲ​႔

ေ​တာ​က​္ေ​လာင္မိ​တို​င​္း​လ​ည​္း

ႏွ​လံုး​သား တစ္ခု​သာ ေျ​ခာက္ကပ္ကပ္က်န္ခဲ့

ဒီ​လို​နဲ​႔ မိုး​လ​င​္းခ်ိ​န​္ေ​တြ မ်ား​ျ​ပီ



အပူ​သက္သာ​မ​လား​လို​႔

တိမ္တို​က​္ေ​အာ​က​္ ခဏ​ခို​၀င္မိ​တ​ယ​္

မိုး​မ​င​္း​သမီး​ရဲ​႕ ေျ​ခေ​တာ​္​သံ​ခ​ပ​္ျ​ပ​င​္းျ​ပ​င​္း​မို​႕

ေျ​မ​သ​င​္း​နံ​႕​က စြတ္စိုခ်​င​္ေ​နျ​ပီ ...



မ​ရြာခ်​လိုက္ပါ​နဲ​႔ အဲ့​ဒီ ဟ​န​္ေ​ဆာင္မိုး​ေ​ရေ​တြ​ကို

ေ​နရ​င​္း​ထိုင္ရ​င​္း ကြဲ​အက​္ေ​န​တတ္တဲ့ ကႏ​ၱာ​ရ​မို​႔

ေ​ရ​စ​က​္ေ​တြ အက္ကြဲ​ေ​ၾ​ကာ​င​္း​ထဲ​၀င္ရ​င​္

ပို​လို​႔ ခံ​ရ​ခက္တ​ယ​္ ...



နတ္သ​မီး​ရဲ​႕

ေျ​ခ​အစံု​နဲ​႔​ပဲ ျ​ဖ​တ​္ေလွ်ာက္သြား​လိုက္ပါ

ေျ​ခေ​တာ​္​သံ ဟန္ခ်​က​္ ညီမ​လား​လို​႔ ...



ဒီ​လို​နဲ​႔​ပဲ ... ေ​နေ​တာ​င​္ ေ​စာ​င​္း​ခဲ့​ျ​ပီ



ေျ​ခ​သံ​ေ​တြ ေ​ရ​တြက္ရ​င​္း

ဒီႏ​ႈတ္ခ​မ​္း မွာ စြတ္စို​ေ​စ​မ​ယ​့္

အန​မ​္း​ကို ေမွ်ာ​္​လ​င​့္​လို​႔ .....







မ​င​္းေ​နေ​၀း ....

ခ်​စ​္ျ​ခ​င​္း​ကို​သာ

ခ်စ္ျခင္း၌ ေမႊ႕ေပ်ာ္ျခင္းသည္
အရႈိက္ခက္ေသာ ငိုျခင္းတစ္ခုဆိုလွ်င္
ထိုငိုျခင္းသည္ ငါ့တြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည္ ...

ရင္တစ္ခ်က္ခုန္သံေၾကာင့္

ခ်စ္သူ႕ အလွ ပ်က္သုတ္းမွာစိုး၍
ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ေတြ႕ လွ်င္
ေသဆံုးသည္မွာႏွလံုးသားျဖစ္သည္ ....

ထိုခဏ
အရာရာအတြက္ ေပးဆပ္ခ်င္ပါသည္
အရာရာကို ရယူခ်င္ပါသည္ ...

ထို႔အတြက္
ေတာင္းဆုျပဳခြင့္ ျပဳမည္ဆိုလွ်င္
ႏွလံုးသားရွင္သန္ခြင့္ထက္
အရႈိက္ခက္စြာ ငိုေနရျခင္းထက္

ခ်စ္ျခင္းသည္ ေမႊးျမေသာပန္းတစ္ပြင့္ဆိုလွ်င္
တစ္ရႈိက္မက္မက္နမ္းခြင့္ရေသာ
ငါသည္သာ ... ျဖစ္ရပါလို၏ ....






မင္းေနေ၀း

ခ်စ္ရပါေသာ ၀ါဆို

ခ်စ္ေသာ၀ါဆို
.. ဟိုအရင္လို မိုးၫိုတိုင္း
... ရင္ခြင္ရိုင္းနဲ႔မိတ္ဆက္
.... အေမ့ခက္တဲ့အတိတ္ေတြက
..... ဒီမ်က္ႏွာျပင္ ႏွလံုးသားဆီမွာ
...... တိုးတိတ္စြာ စီးဆင္းစဲ

ယေန႔ထိခ်စ္ျမဲ
ေသြးထိစီးဆင္းခဲ့လို႔
မင္းမ်က္ႏွာျမင္ ကမၻာကပင္ ပိုလွခဲ့သလို

မိုးရြာရင္
.. ၀ါဆိုဦးက ႏြယ္ခက္လို ရစ္ပတ္ခ်ည္
... ထိ သိ သတိ မကပ္
.... အဆင္း အသံ အနံ႔ မွာ ေပ်ာ္၀င္
..... ငရဲမွာ လူျဖစ္ရင္ေတာင္ ငါ ... ေပ်ာ္မည္ထင္ရဲ႕ .......

အခ်စ္ .. အလြမ္း .. ကဗ်ာ

အခ်စ္ ...

နာမည္လြဲရြတ္ဆိုျခင္းမဟုတ္ပါ

ဒီရင္ခြင္ တစ္ခုလံုးနဲ႔ ရင္းခဲ့ရတာ ...



နားမလည္မႈေတြ အေတာမသတ္ခဲ့ဘူး

ခ်စ္သူရဲ႕ အျပံဳးတစ္ခုေအာက္မွ ေၾကြက်ခဲ့ရတိုင္း

ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ မုန္းတယ္ ...

ခဏခဏ မျပံဳးခဲ့ပါနဲ႔လားကြယ္ ...



လာခ်င္ရင္လာ သြားခ်င္ရင္သြားပါ

ရင္ခြင္ ဇရပ္တစ္ခု ေလ



( သတိ ... ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္တည္း အတြက္သာ)



အခု .. ရုတ္တရက္ .. တမဟုတ္ခ်င္း ခံစားေနရတာက လြမ္းတယ္ ...

ဘာလို႔လည္းကြယ္

' စိတ္ ' တစ္ကမ္းေ၀းေနရတာ

ကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ခ်စ္တတ္ခဲ့လို႔လား ...



ေလထဲမွာ လြင့္ေနသလို

ေပါ့ပါးသေယာင္နဲ႔ အတြယ္အတာမဲ့ေနတာ ဘယ္သူသိမွာလည္း ..

ခ်စ္သူ ...

မင္း မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္လႊဲသြားတိုင္း

ကိုယ္ဟာ ေလတစ္ခ်က္ေ၀ွ႕ခံရတဲ့တိမ္တိုက္ပါ ....



အနားသတ္ေတြကို လိုက္မညႇိပါဘူး

ညီခ်င္ညီမယ္

ပိုခ်င္လည္း ပိုခဲ့မွာေပါ့ေလ ....

အခ်စ္ လို႔ဆိုလိုက္တိုင္း

ကိုယ္တိုင္ေရး အတုပၸတိၱေတြ အသီသီနဲ႔

လူတိုင္းေတာ့လည္း သီခဲ့ၾကတာပဲ ...



လူထဲက လူတစ္ေယာက္ပဲေလ

စကားအျဖစ္ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ..

ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ ထက္ မင္းကို ပိုခ်စ္တယ္ ... ခ်စ္သူ ....











မင္းေနေ၀း ...

ငါတစ္ေယာက္တည္း

ေနရာတိုင္းမွာအသစ္

၀င္သက္ထြက္သက္ေတြ အသစ္ျဖစ္ေနတိုင္း

စိတ္က မလိုက္ႏိုင္ တစ္ေနရာမွာ ...



ေနမႈ ထိုင္မႈ ပံုစံမက်ခဲ့တိုင္း

တစ္ေယာက္ေယာက္က ငါ့ကို လာၾကည့္ေနသလို ...

အာ းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

အသံဆံုးသည္အထိ ဘယ္သူနားေထာင္ေနလည္း



ေခါင္းခါရင္ ဘယ္ညာတဲ့လား

ငါျမင္တာ ေရွ႕ေနာက္ပါ ..

စိတ္မဆိုးနဲ႔ ငါက အရာရာကို ေဘးကေနပဲ ၾကည့္ခဲ့တဲ့ေကာင္ ...



အခုလည္း နံရံတစ္ဘက္ျခားမွာ

ခ်စ္သူရဲ႕ ေတးသံကို တိုးတိတ္နားစြင့္

အလြမ္းေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္း

အူေၾကာင္ေၾကာင္ နဲ႔တစ္ေယာက္တည္း ငါ ....



ဂဏန္းေတြ ကို ေရတြက္မယ္

၁ ၂ ၃ ၄ ၅ ....... ၁၀၀

၀ က်န္ခဲ့ျပီ ျပန္ဆိုရအံုးမယ္ ....



ငါ့ဘ၀ကိုက အဲ့လို အစေမ့ခံခဲ့ရျပီး

အဆံုးသတ္သြားတာ ....



ကဲ ႏွင္းဆီေရ

အနီရင့္ရင့္တစ္ပြင့္ေလာက္ေပးပါ

ငါ့ နဲ႔ နင္ အလြင္းပြင့္ေတြ ေျခြၾကည့္ရေအာင္ ... ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့ ....