ႏွစ္နားညီရဲ႕ အစြန္းတစ္ဖက္

၁။ ခတၱာ နင္ စဥ္းစားပါ...

... ႏြယ္ေနတဲ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးရဲ႕
.... ေႏွာင္ဖြဲ႔ တည္ရွိျခင္းဆိုတာ
.... ႏွလံုးသား ေစစားခ်က္သက္သက္လို႔ နင္ထင္ျမင္ေနခဲ့သလား ...

ျမတ္ႏိုးျခင္း အတြက္ ခ်ဳပ္တည္းထားခဲ့ဖူးတဲ့ တဒဂၤ ဆိုတာ
ဒီဘ၀တစ္သက္တာမွာ ေနာင္တဆိုတာ ျဖစ္တည္ခဲ့ရိုးမွန္ရင္
အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြအတြက္ ငါ့မွာ အျပစ္ရွိပါတယ္ ...

... ဒါေပမယ့္လည္းေလ
.... သံုးနားညီျခင္းသီအိုရီက ႏွလံုးသားေရးရာမွာ ညီမွ်ျခင္းခ်ခဲ့လို႔လား
.... ႏွစ္နားညီေနမွေတာ့ အစြန္းထြက္က ငါပါ
.... လာပါလို႔ မဆိုၾကပါနဲ႔ ...

၂။ ခတၱာ ေရ ...

အခ်ိန္ကာလဆိုတာ လြမ္းတတ္သူေတြက ပိုတြက္ခ်က္ၾကရပါတယ္
တစ္စစီ စုတ္ျဖဲေနတဲ့ လက္အစံုမွာ ရင္ခြင္ကို ပံုအပ္ရသလို
နာက်င္ေၾကကြဲရပါတယ္ ..

 ... ပိုျပီးေတာ့ ၀မ္းနည္းရပါတယ္ နင္ ငါ့အနားမွာ မရွိျခင္းအတြက္
.... ခက္ခဲျခင္းဆိုတာေတြ ေန႔တိုင္းေတြ႕ေနရတယ္
.... တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ေတာ့ ကုန္သြားခဲ့ၾကတာပဲ
.... ဒီ ႏွလံုးသားကို တိုက္စားျပီးေတာ့ေပါ့

ဒီလိုပါပဲေလ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားမိသူအတြက္
ဒဏ္ရာနက္နက္တစ္ခ်က္ဆိုတာ အေပါ့ပါဆံုး ျပစ္ဒဏ္တစ္ခုလိုပါပဲ ...
ခ်စ္၍ ခံစားရပါတယ္ ...

၃။ ေမ့ပစ္ဖို႔မလိုတဲ့ အရာ ပါ ... ခတၱာ ......

.....ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာမစိုက္ပဲရွင္သန္ေနတဲ့
.......ႏွစ္ရွည္ပင္တစ္မ်ဳိးပါ
......... ေရေလာင္း ေပါင္းသင္ဖို႔သတိမရလည္း .......
.... လြမ္းစြတ္ျခင္းနဲ႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနအံုးမွာပါ ....







မင္းေနေ၀း