အခ်စ္ .. အလြမ္း .. ကဗ်ာ

အခ်စ္ ...

နာမည္လြဲရြတ္ဆိုျခင္းမဟုတ္ပါ

ဒီရင္ခြင္ တစ္ခုလံုးနဲ႔ ရင္းခဲ့ရတာ ...



နားမလည္မႈေတြ အေတာမသတ္ခဲ့ဘူး

ခ်စ္သူရဲ႕ အျပံဳးတစ္ခုေအာက္မွ ေၾကြက်ခဲ့ရတိုင္း

ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ မုန္းတယ္ ...

ခဏခဏ မျပံဳးခဲ့ပါနဲ႔လားကြယ္ ...



လာခ်င္ရင္လာ သြားခ်င္ရင္သြားပါ

ရင္ခြင္ ဇရပ္တစ္ခု ေလ



( သတိ ... ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္တည္း အတြက္သာ)



အခု .. ရုတ္တရက္ .. တမဟုတ္ခ်င္း ခံစားေနရတာက လြမ္းတယ္ ...

ဘာလို႔လည္းကြယ္

' စိတ္ ' တစ္ကမ္းေ၀းေနရတာ

ကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ခ်စ္တတ္ခဲ့လို႔လား ...



ေလထဲမွာ လြင့္ေနသလို

ေပါ့ပါးသေယာင္နဲ႔ အတြယ္အတာမဲ့ေနတာ ဘယ္သူသိမွာလည္း ..

ခ်စ္သူ ...

မင္း မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္လႊဲသြားတိုင္း

ကိုယ္ဟာ ေလတစ္ခ်က္ေ၀ွ႕ခံရတဲ့တိမ္တိုက္ပါ ....



အနားသတ္ေတြကို လိုက္မညႇိပါဘူး

ညီခ်င္ညီမယ္

ပိုခ်င္လည္း ပိုခဲ့မွာေပါ့ေလ ....

အခ်စ္ လို႔ဆိုလိုက္တိုင္း

ကိုယ္တိုင္ေရး အတုပၸတိၱေတြ အသီသီနဲ႔

လူတိုင္းေတာ့လည္း သီခဲ့ၾကတာပဲ ...



လူထဲက လူတစ္ေယာက္ပဲေလ

စကားအျဖစ္ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ..

ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ ထက္ မင္းကို ပိုခ်စ္တယ္ ... ခ်စ္သူ ....











မင္းေနေ၀း ...