ေမွာင္မဲမဲထဲက လာခဲ့လို ့
အလင္းေၾကာက္တာ မထူးဆန္းပါဘူး ...
အေတြးထဲမွာ .. စိတ္ထဲမွာ
တိတ္တခိုး ခ်စ္ေနရံုနဲ ့ေတာ့
ငါ .. အလင္းေရာင္ကို ေၾကာက္မိေနအံုးမွာပါပဲ ....
အခုအခ်ိန္ထိလည္း
calculator နဲ ့ တြက္ခ်က္ေနဆဲပါ
ရွိတ္ ရမွာလား .. ဂရိတ္ ရမွာလား ...
ငါ .. တိတ္တိတ္ေလးပဲ ေနရမွာလား ....
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကလည္း
တစ္ခါတစ္ရံမွ ေတြ ့ရတဲ ့ ၾကယ္တံခြန္လိုပါပဲ
ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ျပီး ေ၀းေနရတာ
ငါ .. ဘာမ်ားလိုအပ္ေနလို ့လဲ ...
ေမးခြန္းေပါင္း မ်ားစြာနဲ ့
ေနထိုင္လာခဲ့တာ
တို ့ႏွစ္ေယာက္လည္း အသက္ေတြၾကီးလာျပီ ...
ငါေလ ..
မင္းေျပာတဲ့ စကားတိုင္း
မင္းၾကည့္တဲ့ အၾကည့္တိုင္း
အေျဖတစ္ခုမ်ားေတြ ့ရမလားလို ့
ရွာရင္း ... ရွာရင္း ...
ငါေျပာမယ့္ စကားေတြ ဆြံ ့အခဲ့ရတယ္ ....
ငါ .. ဘာမ်ားလိုအပ္ေနလို ့လဲ...
မင္းအေၾကာင္းေတြးမိတိုင္း
ရင္ခုန္လာတယ္ ...
မင္းအသံၾကားရမွ
ငါ့ အာရံုႏိုးထလာတယ္
ငါ .. ဘာမ်ားလို အပ္ေနလို ့လဲ ....
မင္းနဲ ့မေတြ ့ရရင္
မင္း အသံမၾကားရရင္
အလိုမက်မွဳ နဲ ့ ေဒါသျဖစ္လာတယ္
ငါ ေလာဘမ်ား တက္ေနျပီလား ...
ငါ .. ဘာမ်ားလို အပ္ေနလို ့လဲ ...
သူငယ္ခ်င္းရယ္
ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ ၾကားမွာ
ခင္မင္မွဳ ထက္ပိုျပီး
ဘာမ်ားလိုအပ္ေနလို ့လဲ....
ငါ ဘာ မ်ား လို အပ္ ေန တာ လဲ ......
3 comments:
ေၾသာ္... တစ္ခုခုေပါ့ တစ္ခုခုလုိေနလို႔ေပါ့... :P
ဘာလိုေနလဲ သိပါတယ္ ဝန္မခံေသးတာပါ :P
တခုခုေတာ႔ တခုခုပဲ......... သိ၀ူးးးး
Post a Comment
အခ်စ္ကို သင္ မ်က္စိနဲ ့ပဲ ၾကည့္ပါ .. ႏွလံုးသားက မျမင္ပါေစနဲ ့ ....